o początku roku.

Witam Was serdecznie w Nowym Roku. Chociaż szczerze powiedziawszy to jakoś nieszczególnie zmianę daty odczułam. Dlatego w sumie powinnam powiedzieć, że witam Was tak serdecznie jak zwykle ;)
Ostatni dzień starego roku spędziliśmy całkiem zwyczajnie. A owszem był szampan, i zimne ognie, i nawet czapeczki iście imprezowe stworzyłam razem z Małą Po. Z tym że szampan do tej pory chłodzi się w lodówce, bo jakoś w końcu nie było okazji aby go wypić. Z całej naszej imprezowej trójki do północy dotrwałam tylko ja, więc no. Sama pić nie będę. Zimne ognie odpaliliśmy a i owszem. Ale jeszcze jedna z dwóch paczek została, więc to już świadczy o tym, że jakimś szczególnym zainteresowaniem się nie cieszyły. A czapeczki? a no ładne całkiem, ale w końcu zapomnieliśmy ich założyć, bo gra w chińczyka była bardziej absorbująca.
Tak więc jak widzicie – dzień jak co dzień. I tak już od 4 lat :)  Wszelkie imprezy i wyjścia nie są w stanie na tyle mnie skusić i znęcić, abym tego dnia porzuciła domowe pielesze i postanowiła podbijać parkiety. Że się starzeję? całkiem możliwe.

Ale za to pierwszy dzień Nowego Roku po takim Sylwestrze jest wspaniały. Wszędzie cisza i spokój. Wydawać by się mogło, że cały świat śpi. Wychodząc zatem z domu można spokojnie uznać, że świat należy do nas. A jeśli on rozpieszcza nas taką śnieżną aurą jak w tym roku to już w ogóle bajka.

Na spacerze był z nami Miś. Miś niezwykły, bo to jeden z najpiękniejszych prezentów gwiazdkowych jaki Mała Po w tym roku dostała. Zupełnie niespodziewany, tak z serca i od serca podarowany. Zuzi i jej Mamie mocno dziękujemy i po cichu liczymy, że jeszcze uda nam się spotkać w większym gronie kiedyś :) :*