o DEJA VUE w świątecznej odsłonie.

Oj zeszło mi, zeszło od ostatniej wizyty tu… ale tyle się dzieje, że nawet nie wiem kiedy ucieka mi dzień za dniem.

Zawzięłam się jednak w sobie i postanowiłam, że muszę pokazać tego świątecznego klimatu jeszcze trochę ;) tym bardziej, że to już ostatnie jego podrygi, bo właśnie zaczęłam tworzyć wiosenne dekoracje! tak, tak! znowu z wyprzedzeniem kilkumiesięcznym…

Pamiętacie ten i ten wpis? kiedy tworzyłam te jesienne dekoracje miałam już w planie następne, świąteczne. Bo uważam, że nie sztuką jest co kilka miesięcy dekoracje w kawiarni wymienić całkowicie i wydać na to mnóstwo pieniędzy. Sztuką jest przerobić coś, coś dodać, coś ująć, coś przemalować i zrobić coś zupełnie nowego z tego co się ma „na stanie”. Dlatego te świąteczne bazują w 90 % na tym co już miałam. Wiosenne będą całkiem inne, no ale o tym jeszcze nie czas…

Jak więc wyglądało DEJA VUE w okolicach świąt Bożego Narodzenia? zapraszam na pyszną kawę w przyjemnym i mam nadzieję, pięknym, klimatycznym miejscu :)

Na zdjęciach w docelowym miejscu nie udało mi się uchwycić wszystkich dekoracji jakie zrobiłam, ale zrobiłam też trochę zdjęć w pracowni, więc trochę takich dekoracji „na sucho” poniżej.

Zrobiłam także podobne dekoracje do DEJA VUE MARCHE, które mieści się w innym miejscu. Tu jednak brak złota i zieleni. Miało być biało i srebrno.

I jak? wybrnęłam z powierzonego mi zadania? Chcecie jeszcze jedno świąteczne miejsce zobaczyć? ;)

Reklama

o naszych świątecznych chwilach.

Ja wiem, że dla wielu te zdjęcia, które poniżej to już takie odgrzewane świąteczne kotlety. Bo gdzież to w styczniu choinki pokazywać? ;)
Ja tam jednak wolę choinkę w styczniu niż w listopadzie. Wolę świątecznymi akcentami cieszyć się dłużej po świętach niż dużo wcześniej przed nimi. Zatem choinka u nas jeszcze stoi i ma się całkiem nieźle i nie wyniosę jej dopóki cała się nie obsypie…  a na to się nie zapowiada na razie…
Jakie to były święta? Inne. Zupełnie inne. Z pustym nakryciem przy którym powinien Ktoś siedzieć. W części spędzone poza domem. Z Tatrami w tle. Z choinką pachnącą. Z górą prezentów. Z rodziną. Prawie całą.

Takie to świąteczne klimaty u nas panowały. Kwintesencja świąt jest jednak poniżej.

Macie jeszcze ochotę na świąteczne klimaty? jeśli tak to zabiorę Was jeszcze w dwa miejsca, gdzie miałam przyjemność taki klimat stworzyć…

O mocno subiektywnym podsumowaniu roku 2015.

Nie zwykłam podsumowań robić.
Ale ten rok, który się skończył na pewno będę pamiętać do końca życia.
Bo są takie lata, które wbijają się w pamięć z całą swoją siłą i mocą. Czy się tego chce czy nie. To takie daty, które pamięta się mimo że nikt nam się ich na pamięć nie kazał nauczyć. I tak. To właśnie ten rok, który taką datę ma na koncie. A wolałabym aby jej nie było…

I mimo że ta tragiczna data już na zawsze będzie w mojej pamięci to muszę też przyznać, że ten rok obfitował także w całe mnóstwo pozytywnych chwil. I niesprawiedliwa bym była gdybym o nich nie pamiętała. Ten rok postawił też na mojej drodze kilka osób, które dały mi wielkiego kopa do działania i postawiły do pionu, kiedy tego bardzo potrzebowałam. A zaowocowało to w dalszej kolejności doświadczeniami, o których jeszcze do niedawna mogłam tylko marzyć. Efektem tego wszystkiego jest to, iż dzisiaj z podniesioną głową i pełna nadziei wkraczam w ten 2016 rok.
I za to dziękuję przede wszystkim Mojemu Mężowi, Córce i tym wszystkim, którzy się przyczynili do moich ostatnich małych sukcesów. Dziękuję! Bez Was nie byłoby mnie tu gdzie jestem!

Pokusiłam się o małe fotograficzne podsumowanie minionego roku. Łatwo nie było, ale chyba się udało ;)